Mieć 50 groszy a nie mieć to złotówka różnicy ;-)

Zawsze uważałam, że na temat turystów i ich ciekawych zachowań za granicą mogłabym napisać książkę. Dziś stwierdziłam, że drugi tom byłby o przygodach i wpadkach pracowników branży turystycznej :-)

Moją firmę odwiedził dzisiaj kontrahent z Indii, którego firma zajmuje organizowaniem wakacji dla klientów z bardzo zasobnym portfelem, oraz konferencji i wyjazdów motywacyjnych dla innych firm, również z bardzo zasobnym portfelem. Podkreślam to celowo, gdyż ma to znaczenie dla dalszego ciągu niniejszego wywodu. Otóż nasz gość opowiedział nam taką oto historyjkę.

Pewnego razu jego firma zajmowała się grupą ok. 100 osób narodowości, której nie zdradzę (w obawie o posądzenie o uprzedzenia), i które to 100 osób uczestniczyło w pewnej konferencji. Oczywiście sama konferencja to jedno, ale był też czas na przyjemności i odkrywanie lokalnych atrakcji. Przy wyjściu z jednej z nich stał stragan z orzechami kokosowymi, z których można było się napić wody kokosowej przez wydrążony otwór. Cena kokosa ok. 20 rupii – równowartość naszej 1 złotówki. Cztery uczestniczki wycieczki postanowiły skosztować tego egzotycznego napoju, ale nauczone, być może zwyczajem arabskim, postanowiły negocjować cenę. Stwierdziły, że zapłacą co najwyżej 10 rupii. Ponieważ negocjacje się przedłużały, ku rozpaczy sprzedawczyni kokosów, mój znajomy zaproponował, żeby wzięła ile jej 4 delikwentki dają, a on dopłaci resztę. I tak wszyscy byli szczęśliwi. Klientki, że wytargowały 50 groszy, sprzedawczyni, że dostała całą kwotę, mój znajomy, że może ruszyć w dalszą drogę. Panie wróciły do autokarów i okazało się, że ich okazyjny zakup wzbudził sensację, podziw i nagłe pragnienie u pozostałych 96 osób i wszyscy ruszyli po zakup kokosów po 10 rupii :-) Pal go licho te kolejne 960 rupii, które trzeba było wyłożyć, ale na tym straganie tyle orzechów nie mieli. Następny dostępny  - jakieś 700 metrów dalej. Na szczęście taktyka finansowa zastosowana przy pierwszym, sprawdziła się przy kolejnym i mógłby to być już koniec tej historii, ale nieopatrznie przewodniczka grupy poprosiła o przecięcie jej kokosa na pół, żeby móc skosztować miąższu ze środka. Oczywiście 100 osób to zauważyło i 100 osób też chciało :-)

Niestety kolejnego punktu programu nie udało się zrealizować ze względu na zbyt późne przybycie na miejsce i niewystarczająco długie godziny otwarcia obiektu :-(